Maart

De verbouwing van de Rustico is nog in volle gang, als ook rondom ons huis steigers verrijzen. Bouwproject nummer twee: de komende drie maanden zal ons huis getransformeerd worden naar een energie-neutraal huis; met een nieuw, geïsoleerd dak, nieuwe ramen, isolatieplaten op de buitenmuren en zonnepanelen. Was het isoleren van ons huis niet direct onze topic toen we naar IT verhuisden (we hadden nog geen winter meegemaakt en ook was er nog in geen velden of wegen sprake van een energiecrisis) was onze grote wens wel om het hele huis van buiten opnieuw te schilderen. Het mooie van deze manier van isoleren is dat het huis in kleur-naar-keuze wordt afgestuct. Twee vliegen in een klap dus. We zijn zo benieuwd hoe het huis straks onder de steigers vandaan komt. Maar eerst gaan we nog naar antraciet (kleur van de isolatieplaten), wit (kleur van de voor-stuc) en dan finalmente de definitieve kleur. 1 juli is de date, zo spannend!

Mei

Vier paar oogjes staren me compleet glazig aan vanaf de grond in onze schoonmaakkast. Een paar dagen geleden roept Nadia me al omdat ze getjilp hoort in de ventilator: een nestje! En nu zijn de jonkies klaar om uit te vliegen, maar ze hebben de verkeerde route gekozen, namelijk naar binnen. De een ligt verstart op zijn zij en de andere zit volkomen verstild op zijn bips en als je niet beter zou weten, zou je denken dat ze niet meer leven. Maar uit ervaring weet ik dat ze vaak verstijfd zijn van schrik en heel voorzichtig, met een doekje, pak ik er eentje op. Het eerst nog slappe lijfje begint gelukkig fladderbewegingen te maken. Ik breng het naar buiten en zet het kleine gevederde bolletje hoog op een vensterbank, zodat onze Mauw, of een ander roofzuchtig wezen, er niet bij kan. Ik doe hetzelfde met het zusje of broertje dat inmiddels ook weer tot leven is gekomen en ook vliegbewegingen begint te maken. En dan vliegen ze voor het eerst uit. Het wonder van de natuur. Hoe mooi om mee te mogen maken.

Onze huurders van de Mulino, Yvonne en Remmo, hebben ook een bijzonder vogelmomentje: op het terras van de Mulino ontdekken ze wel een heel apart vogeltje. Het is ook verdacht tam. Yvonne gebruikt haar vogelapp om te kijken wat dit voor bijzonder vogeltje is. Deze is kort en bondig: 100% kanarie. Ik vraag het voor de zekerheid ook aan onze vogelaar en vriend Hans van Oosterhout. Ook hij meldt dat het om een kanarie gaat. Tja, ergens zit iemand nu natuurlijk te wachten bij het open raam tot ie terugkomt…

Juni

Het is begin juni en ze beginnen al met het opbrengen van de definitieve stuclaag! Hoe snel! Op 12 juni, wordt het laatste gedeelte, aan de voorzijde van ons huis, in de stuc gezet, maar, purtroppo, die avond krijgen we een enorme storm met bijgeleverde hoosbui waardoor de stuc aan die zijde voor een groot deel van de muur afstroomt over ons terras en gezellig de tuin in. De aannemer is fantastisch, ze komen meteen die avond de schade opnemen en de volgende ochtend vroeg is er een heel team dat met man en macht alles rondom het huis schoonmaakt en sopt. En dan beginnen ze gewoon weer opnieuw met stucen. Sander vindt het ook wel een beetje een geluk. Omdat aan die kant van ons huis, de noordkant, de muur altijd veel te lijden heeft door vocht, waardoor de verf altijd de neiging heeft er daar af te bladderen. Nu krijgt ons huis aan die kant als het ware een extra laag (het gedeelte wat na de regenbui is blijven zitten plus de nieuwe laag). Ieder nadeel ….

).

Het is 22 juni en ruim voor de deadline dus worden de steigers weggehaald. Hoe heerlijk: in plaats van tegen planken aan te kijken, kunnen we weer naar buiten kijken. En wat is het fijn licht in huis. De komende maanden zal ons huis verder worden afgebouwd. Zo komen er twee pergola’s en in het najaar zullen onze nieuwe ramen geplaatst worden. Deze kunnen van binnenuit gemonteerd worden, waardoor de steigers dus niet nodig zijn. Op dit moment worden de buitenkranen en de buitenverlichting teruggeplaatst. Veel gaat met hulp van onze plaatselijke ijzersmid: Paolo. In cappoti (het isolatiemateriaal dat onze muren bedekt) kan niet zomaar geboord worden. Voor de wastafels en buitenkranen wordt bijvoorbeeld een special ijzeren constructie gemaakt die op de grond rust. Leuk om te vermelden, de witte wasbak verhuisde van onze vrienden Pieter en Inke op Texel (een cadeau) naar ons huis aan de Kerkstraat, vervolgens naar ons huis op de Regentesselaan in Baarn en nu ‘hangt’ ie in Italie. Het terugplaatsen van de buitenkranen is precies goed getimed, want hebben we tot nu toe iedere week 1 tot 2 dagen goed regen, beginnen nu de zomerse temperaturen ook hier hun intrede te doen en wordt het weer tijd om handmatig bomen en planten water te geven. Maar wat een verschil met vorig jaar, toen het vanaf het begin van het jaar zo droog en warm was en we rond deze tijd al maanden iedere avond water moesten geven. Nu is Pian del Nasso zelfs in juli nog groen en kabbelen de riviertjes nog. Siamo fortunati.

Ondertussen werkt Sander hard door in de Rusticò. Hij tegelt vloeren, maakt vensterbanken, installeert de keuken, schildert, maakt de houten balken schoon en zet ze in de was, kit muren en maakt ook de tuin netjes van een bouwplaats naar een aangelegde tuin. Ik ben echt heel trots op hem. En wat is het spannend, want we hebben een scadenza: 8 juli arriveren de eerste gasten voor de Rusticò…. (aiuto). Maar het wordt een plaatje, vinden wij. Ondertussen probeer ik zoveel mogelijk te zorgen dat alles op Pian del Nasso reilt en zeilt. Maai de tuin, schilder de schuttingen, zorg voor onze gasten en zorg dat alle spullen op tijd besteld en geleverd worden en de administratieve rompslomp erom heen. Heel fijn om dat straks weer samen te kunnen doen.

Juli

Het uur U nadert. We hebben nog een week te gaan voordat de gasten van de Rustico arriveren. Wat een stress, want de binnendeuren zijn veel te laat geleverd en nu moeten ze nog gemonteerd. Het laatste wat je wilt, is dat de gasten arriveren en er nog geen deuren in, met name, de badkamers zijn. Het plan was oorspronkelijk dat Sander de deuren zelf zou monteren, maar de muren en kozijnen zijn zodanig scheef dat hij zich er niet aan waagt en hulp van onze deurenspecialist inroept. Die laat ons weten, dat hij doet wat hij kan om een gaatje voor ons te vinden. Maar ondertussen weten we dus niet of dat gaat lukken… (mama, mia wat een stress). Maandag 3 juli krijgen we het verlossende nieuws: ze komen woensdag! Normaal kost het plaatsen van een deur volgens de deurspecialist ongeveer 20 minuten, maar met deze 3 deuren is hij uiteindelijk bijna de hele dag bezig (de muren zijn niet alleen scheef, maar op sommige plekken ook krom: hoe Rustico wil je het hebben.. en heel verstandig dat Sander zich er niet aan heeft gewaagd). We zijn meer dan opgelucht als de deuren hangen. Jeeeeh! Na een jaar verbouwen, kunnen we de Rustico gaan inrichten! Nadia zal morgen aan het einde van de dag met consorten komen om ons te helpen verhuizen. Dat is geen overdreven luxe: onze hal en serre staan tot vol met dozen en meubelen en die mogen we allemaal de heuvel opgedragen. Maar het loopt anders…

Op donderdagmiddag 6 juli, de verhuisdag (2 dagen voor de oplevering), begint het te stormen, te hozen en ongelooflijk te hagelen. Binnen een halfuur valt er 20 cm water. Zo plotseling als deze storm opkomt, zo plotseling is hij ook weer weg. De ravage die hij heeft achtergelaten però is aanzienlijk. Zo zitten er bijvoorbeeld gaten in onze tuinkussenbox, omdat de hagel er dwars doorheen is gegaan. De tuin, het zwembad, het terras eromheen is volledig groen, want bedekt met bladeren die van de bomen zijn gewaaid. Ik bid altijd om een groen Pian del Nasso (nou: be careful what you wish for …). Er ligt modder over de paden en rondom de Rustico is het een waterballet (de Rustico zelf is droog gebleven gelukkig: de ultieme test). En we hebben mega-geluk, want in de omliggende dorpen en feitelijk van Turijn tot aan de kust zijn hele gebieden, waaronder ook het beroemde wijngebied!, veel erger getroffen. Hebben wij hagelstenen formaat kauwgombal, op meerdere plekken vallen hagelstenen variërend van formaat pingpong-bal tot tennisbal aan toe die, zoals in Cortemilia, zeer destructief blijken voor auto’s, maar ook voor vb. zonnepanelen. Enfin, werk aan de winkel, mouwen opstropen om Pian del Nasso weer toonbaar te krijgen en vooral ook de Rusticò. We hebben een dag minder en extra werk. Het betekent dat we vandaag niet kunnen verhuizen, want onmogelijk in die modderbende. Ik wil net onze gasten in de Mulino appen hoe het met ze gaat na de storm, als ze er al aan komen. Gelukkig blijkt alles goed te gaan met hun en met de Mulino; alleen wat water op het terras (enorm opgelucht om te horen) en zo lief: ze willen ons helpen! Wouter roept meteen of we een bladblazer hebben en gaat aan de gang rond het zwembad en op het pad tussen de Mulino en het zwembad. Hij biedt ook aan om de volgende dag te helpen alvast de grote meubelen naar de Rusticò te verhuizen. We kunnen wel zeggen dat we het zonder hun hulp niet op tijd gered hadden… Zaterdag 8 juli, precies 3 minuten voordat de gasten arriveren, is de Rusticò gereed.

Rustico anno 2023: we made it!