by admin
Share
Het is Pasen. Sander verdwijnt na een gezond paasontbijt de tuin in. Iets verder in de ochtend komt hij weer terug. Onze buurman was met zijn gezin aan het wandelen (een unicum) en trof Sander al snoeiend aan in de tuin en weet Sander zowaar te overtuigen dat Pasen toch echt een vrije dag is. Het resultaat is dat Sander en ik een halfuurtje later ook gezellig aan de wandel zijn naar een gehuchtje verderop Lodisio. We genieten van de mooie omgeving en prachtige uitzichten en verbazen ons erover dat boven en aan de andere kant van de berg het al veel groener is dan bij ons in het dal. Onderweg maken we kennis met onze andere buren. Op 5 meter afstand maken we kennis: zij pratend vanaf hun balkon en wij op straat en leren zo hun namen kennen: Carlo, Gino, Olga en hun voltallige dierenensemble en vervolgen ons pad. We eindigend uiteindelijk bovenaan de berg bij een mooie oude begraafplaats in Lodisio (località Piana Crixia) met een prachtig uitzicht omzoomd door bloemen en velden. Er staat heel uitnodigend een pomp met stromend water, maar, eerlijk gezegd, zelfs in dit liefelijke oord vraag ik me af of we daar nu wel uit moeten drinken (had ik oprecht een paar weken geleden niet over getwijfeld).
Na Pasen gaan Sander en ik weer aan het werk. Iedere ochtend beginnen we al heel vroeg samen aan de keukentafel in de Mulino onze werkzaamheden voor NL uit te voeren. Sander vertrekt dan in de middag de tuin in om daar verder aan het werk te gaan. Donderdag werken we allebei echter lang door, tot we, zo rond 15.00 uur, besluiten dat het tijd is voor een kopje koffie. Precies op het moment dat wij ons samen installeren in het zonnetje op het terras ontwaar ik door de bomen en struiken in de verte op de weg een gele auto met rode letters die onze kant oprijdt… Ik roep ongelovig: “ik zie DHL”. Sander springt onmiddellijk op en rent op zijn slippers met Dasti en mij in zijn kielzog richting het grote huis (iedereen die het filmpje van Pian del Nasso heeft gezien, begrijpt dat je even onderweg bent) en precies als Sander bij de voordeur arriveert, kan hij nog net de bezorger staande houden die alweer terug aan het lopen was naar zijn auto om weg te gaan. We hadden ook geen minuut (eigenlijk seconde) later koffie moeten gaan drinken! Ongelooflijk! het pakket uit NL is gearriveerd!!! We zijn echt door het dolle heen en staan werkelijk hier een rondedansje te maken. Wat fijn is dit en wat een gevoel van vrijheid geeft dit: we kunnen spullen uit Nederland bestellen!!! Want hier kunnen we echt voorlopig, op levensmiddelen na, niets krijgen. In de supermarkten hangen zelfs linten om producten die niet bij de eerste levensbehoeften blijken te horen, zoals tuinaarde, keukengerei, sokken, onderbroeken etc. Maar we kunnen nu dus bestellen in NL en uit het test-pakket uit Nederland komen allerlei heerlijkheden tevoorschijn: een doos Paaseitjes en vier zakken muntdrop! Wat zijn we blij. We bevinden ons de rest van de week in feeststemming!\