Op vakantie in de Mulino besluiten we, ook al is de koop niet doorgegaan, om een kop koffie te gaan drinken bij ons makelaar en advocaat, Nicolas (een bevriende Belg die al meer dan tien jaar in IT woont en dus zowel goed Nederlands als Italiaans spreekt) om een en ander goed af te sluiten. In gesprek met Nicolas komen we erachter dat we misschien niet meer zo ver van een overeenstemming af zijn als we dachten. We besluiten nog een bod te doen, ondertussen doe ik wel even een schietgebedje naar boven “Als het door mag gaan, graag! Als het beter niet door kan gaan: graag niet!” En bizar genoeg wordt ons bod ineens geaccepteerd. Onder protest, dat wel! Maar ze doen het! We kunnen het nauwelijks geloven; Pian del Nasso wordt echt ons thuis! En dan gaat alles snel…….